Gerekirse 50 bin şehit verir, 50 gram toprak vermeyiz" diyen bir yiğitti.

Kuzey Irak dağlarında hain teröristlere kan kusturdu. Başarılı operasyonları ve üstün cesareti nedeniyle 2,5 yılda 58 takdirname aldı. Sadece yiğitliğiyle değil, merhametiyle de nesillere örnek olacak.
+ 27 yaşındaydı. Herkese nasip olmayacak sayısız kahramanlığı ve başarıyı sığdırdı kısacık ömrüne...

Şehadetinden kısa bir süre önce izne ayrılmıştı. Annesi, döneceği zaman "Oğlum gitme, içimde bir acı var" dedi. Annesinin elini tuttu, kalbinin üstüne koydu,
"Gerekirse 50 bin şehit verir, 50 gram toprak vermeyiz. Gideceğim anne." dedi.

Sürekli operasyonda olduğu için maaşı dışında ayrıca görev parası da alıyordu. Bu parayla çocuk okutuyor, yardıma muhtaçlara yardım ediyor, şehit ve gazi arkadaşlarının ailelerine yardım ediyor,
ailesine de o bakıyordu. En son izne gittiğinde ayakkabısı ve elbiseleri eskimişti. Annesi kızdı ona. "Oğlum kendine bir parça eşya almazsan sana hakkımı helal etmem" dedi. Annesinin helalliğini alabilmek için gitmiş kendine 300 liraya ayakkabı, pantolon, gömlek almış.
Tugay'a gidince üzerindeki yeni elbise ve ayakkabıyı gören Komutanı şaşırmış ve "Hayırdır bir yerde gömü falan mı buldun oğlum?" diye takılmış ona. Zekeriya, "Komutanım ben anamdan helalliği 300 liraya satın aldım, kendimi kurtardım, varın gidin siz düşünün." demiş
Yere düştü. Gözleri açıktı. Gökyüzüne baktı, yüzünde bir tebessüm oluştu. Son nefesini vermeden Kelime-i şehadet getirdi ve ruhunu teslim teslim etti.

Cenazesine onbinler katıldı. Şehidin ağabeyi Kamuran, tabutun başında ağlayan babası Hamza'ya, "Sen artık şehit babasısın,
ağlama, hainleri sevindirme" dedi. Aile fertlerine de "Tabutun başında ağlayacak olan varsa gitsin" dedi.

Ve onbinlerin tekbir sesleriyle cennete uğurlandı...

Vatanın isimsiz sahibi, Anadolu'nun yiğit evladı P.Uzm.Çvş. Zekeriya Zencirli'yi rahmetle ve minnetle anıyorum...