HÜZÜNLÜ BİR AŞK HİKAYESİ;

GAM' ZEDEYİM DEVA BULMAM...

Tüm şarkıların bir hikayesi vardır...

"Gamzede'yim Deva Bulmam" şarkısı da bu tür şarkılardan biridir...

Hemen belirtelim, Gam-zede, üzüntü sebebiyle kötü duruma düşmüş anlamındadır.

Hikayenin kahramanı Kemani Tatyos Efendi'nin kendi cemaatinden çocukluk aşkı bir sevgilisi varmış. Aile o tarihlerde Erivan'a göç ettiğinden evlenememişler.

Aradan uzun seneler geçmiş, Tatyos efendi evlenmiş çocukları olmuş ancak kadın hâlâ evlenmemiş ve bir gün İstanbul'a dönmüş.

Bunu öğrenen Tatyos Efendi, sözlerini yazarak bir eser bestelemiş...

Kısa zaman sonra Beyoğlu'nda bir meyhanede gece nihayete ererken birkaç müşteri ve sandalyeleri toplayıp yerleri süpüren birkaç gocuk'tan başka kimse kalmamışken birlikte oturdukları Vasili ve Ahmet Rasim Bey de tam gitmeye hazırlanırken Tatyos Efendi kemana uzanmış, sanki saatlerdir içen ve çalan o değilmiş gibi kemanı omuzuna yerleştirip, hafifçe başını kemanı omuzuna yaslayarak, dudaklarında acı bir tebessümle o ana kadar duyulmamış o şarkıyı ilk defa söylemiş...

Gamzede 'yim deva bulmam,
Garibim bir yuva kurmam,
Kaderimdir hep geceyen,
İnlerim hiç rahat bulmam.

Elem beni terketmiyor,
Hiç de fasıla vermiyor,
Nihayetsiz bu takibe,
Doğrusu ta'kat yetmiyor.

Ehl-i dilin yoktur kıymeti,
Uğraşma gel Tatyos gayri,
Eserin gök kılıcın yok,
Git talihine küs bari...

Tatyos kemanı omuzundan indirdiğinde hiç kimsenin tek bir kelime edecek hali yoktur...

Vasili hıçkıra hıçkıra ağlıyor, meyhanede kalanlar da göz yaşlarını birbirlerine sezdirmeden silmeye çalışıyorlar...

Birkaç hafta içinde İstanbul'da bu şarkıyı ezberlemeyen ne hânende ne sâzende kalıyor...

Şarkıyı besteledikten bir ay sonra Tatyos Efendi vefat ediyor, naaşı kilisede iken otuz yıl önceki çocukluk aşkı olan kadın Ahmet Rasim'in yanına, üzerinde "Tatyos ile birlikte defnedilecektir.." yazılı bir zarf bırakıyor...

Yarım saat sonra Tatyos'un naaşı ile birlikte toprağa verilecek zarfın içinde şu dizeler yazılıdır;

Gamzede'sin devân benim,
Garip kuşun yuvası benim,
Çektiğimiz yetti gayri,
Kaderimsin inan benim.

Ta kat yetmez eleme,
Bülbül imrenir çileme.
Bizim bu kara sevdamız,
Kalsın öteki aleme.

Elbet kadrini bilirim,
İşte, canımı veririm.
Küsme talihine Tatyos,
Çok durmam ben de gelirim...
Alıntıdır ......