Hayır oğlum, burada yalan söyleyenler sizin (Çerkesler)
"1992 yılında Novorossiysk Balık Limanı'nda çalışıyordum. Bir gün Türkiye'den mal getiren bir gemiyi limana yanaştırmamız gerekti. Limanın kaptanı evinde dinleniyordu, ben ve yoldaşım da onun peşinden gittik. Sokaklardan birinde yol, askerler tarafından kalorifer hattı için kazılmış bir hendekle kapatılmıştı. Üzerine kalın bir demir levha atılmıştı ve arabalar bunun üzerinden geçiyordu.
Bu köprüden geçerken, hendeğin her iki tarafında, yüzeyden yaklaşık 50-70 cm yükseklikte, yerden dışarı çıkmış çok sayıda insan kemiği gördüm. Ve böylece hendeğin tüm uzunluğu boyunca. Liman kaptanını aldık, 80'li yaşlarındaydı ama yerine geçecek uygun biri olmadığı için hala çalışıyordu.
Dönüş yolunda yine köprüden geçerken yavaşladım ve yerden çıkan kemikleri göstererek sordum: "Bunlar ovadakiler mi?" diye sordum. Bu düşünce aklıma geldi - Malaya Zemlya'nın Vatanseverlik Savaşı'nda ölen savunucuları.
Yaşlı adam kemiklere baktı ve cevap verdi: "Hayır oğlum, bunlar senin. Büyükbabam bana Çerkesler Türkiye'ye sürüldüğünde birçoğunun burada öldüğünü söyledi. Binlercesi. Ve kimse onları gömmemiş. Sonra ceset kokusu başladı, öyle ki nefes almak imkansızdı.
Novorossiysk komutanı bu konuda bir komisyon topladı ve hepsinin gömülmesine karar verdi. Çocuklar 40 cm, yetişkinler ise 60 cm derinliğe gömüldü.
Ve böylece, askerler ve şehrin yerleşimcileri küreklerle ölü Çerkesleri gömmek için dışarı çıktılar. Bazıları çukur kazdı, ama çoğunlukla cesetleri bir çukura sürüklediler ve hepsini oraya koydular ve üzerlerini toprakla örttüler. Ama yine de koku uzun süre kaldı.
İşte böyle evlat. Hikaye buydu."
Çerkes şarkıcı Ali Khachak.
_____________________________
Нет, сынок, это ваши (черкесы) тут лежат
«В 1992-м году я работал в новороссийском Рыбном порту. Однажды нам надо было завести в порт корабль, который пришел из Турции с товаром. Капитан порта отдыхал у себя дома, и мы с товарищем поехали за ним. На одной из улиц дорогу перегородила траншея, которую рыли солдаты для теплотрассы. Через нее был перекинут толстый лист железа, через который переезжали машины.
Въехав на этот мостик, я увидел огромное количество человеческих костей, которые торчали из грунта по обе стороны траншеи, примерно 50-70 см. от поверхности. И так во всю длину канавы. Мы забрали капитана порта, которому было под 80, но он еще работал, т.к. не было достойной замены.
На обратном пути, опять въехав на мостик, я притормозил и, указав на торчащие из земли кости, спросил: «Это что, малоземельцы?». Мне действительно пришла в голову именно эта мысль - погибшие в Отечественную защитники Малой Земли.
Старик посмотрел на кости и ответил: «Нет, сынок, это ваши тут лежат. Мне дед рассказывал, когда черкесов выселяли в Турцию, много их тут померло. Тысячи. И никто не хоронил. Потом пошел трупный запах такой, что дышать было невозможно.
Комендант Новороссийска собрал комиссию по этому поводу, и она постановила - всех похоронить. Детей в глубину 40 см., а взрослых - 60 см.
И вот, солдаты и поселенцы города с лопатами вышли закапывать умерших черкесов. Кому рыли ямы, а в основном, стаскивали баграми трупы в какую-нибудь балочку и всех туда, а сверху землей присыпали. вот и все. Но все равно долго еще запах стоял.
Вот так вот, сынок. Такая была история.»
Черкесский певец Али Хачак.
"1992 yılında Novorossiysk Balık Limanı'nda çalışıyordum. Bir gün Türkiye'den mal getiren bir gemiyi limana yanaştırmamız gerekti. Limanın kaptanı evinde dinleniyordu, ben ve yoldaşım da onun peşinden gittik. Sokaklardan birinde yol, askerler tarafından kalorifer hattı için kazılmış bir hendekle kapatılmıştı. Üzerine kalın bir demir levha atılmıştı ve arabalar bunun üzerinden geçiyordu.
Bu köprüden geçerken, hendeğin her iki tarafında, yüzeyden yaklaşık 50-70 cm yükseklikte, yerden dışarı çıkmış çok sayıda insan kemiği gördüm. Ve böylece hendeğin tüm uzunluğu boyunca. Liman kaptanını aldık, 80'li yaşlarındaydı ama yerine geçecek uygun biri olmadığı için hala çalışıyordu.
Dönüş yolunda yine köprüden geçerken yavaşladım ve yerden çıkan kemikleri göstererek sordum: "Bunlar ovadakiler mi?" diye sordum. Bu düşünce aklıma geldi - Malaya Zemlya'nın Vatanseverlik Savaşı'nda ölen savunucuları.
Yaşlı adam kemiklere baktı ve cevap verdi: "Hayır oğlum, bunlar senin. Büyükbabam bana Çerkesler Türkiye'ye sürüldüğünde birçoğunun burada öldüğünü söyledi. Binlercesi. Ve kimse onları gömmemiş. Sonra ceset kokusu başladı, öyle ki nefes almak imkansızdı.
Novorossiysk komutanı bu konuda bir komisyon topladı ve hepsinin gömülmesine karar verdi. Çocuklar 40 cm, yetişkinler ise 60 cm derinliğe gömüldü.
Ve böylece, askerler ve şehrin yerleşimcileri küreklerle ölü Çerkesleri gömmek için dışarı çıktılar. Bazıları çukur kazdı, ama çoğunlukla cesetleri bir çukura sürüklediler ve hepsini oraya koydular ve üzerlerini toprakla örttüler. Ama yine de koku uzun süre kaldı.
İşte böyle evlat. Hikaye buydu."
Çerkes şarkıcı Ali Khachak.
_____________________________
Нет, сынок, это ваши (черкесы) тут лежат
«В 1992-м году я работал в новороссийском Рыбном порту. Однажды нам надо было завести в порт корабль, который пришел из Турции с товаром. Капитан порта отдыхал у себя дома, и мы с товарищем поехали за ним. На одной из улиц дорогу перегородила траншея, которую рыли солдаты для теплотрассы. Через нее был перекинут толстый лист железа, через который переезжали машины.
Въехав на этот мостик, я увидел огромное количество человеческих костей, которые торчали из грунта по обе стороны траншеи, примерно 50-70 см. от поверхности. И так во всю длину канавы. Мы забрали капитана порта, которому было под 80, но он еще работал, т.к. не было достойной замены.
На обратном пути, опять въехав на мостик, я притормозил и, указав на торчащие из земли кости, спросил: «Это что, малоземельцы?». Мне действительно пришла в голову именно эта мысль - погибшие в Отечественную защитники Малой Земли.
Старик посмотрел на кости и ответил: «Нет, сынок, это ваши тут лежат. Мне дед рассказывал, когда черкесов выселяли в Турцию, много их тут померло. Тысячи. И никто не хоронил. Потом пошел трупный запах такой, что дышать было невозможно.
Комендант Новороссийска собрал комиссию по этому поводу, и она постановила - всех похоронить. Детей в глубину 40 см., а взрослых - 60 см.
И вот, солдаты и поселенцы города с лопатами вышли закапывать умерших черкесов. Кому рыли ямы, а в основном, стаскивали баграми трупы в какую-нибудь балочку и всех туда, а сверху землей присыпали. вот и все. Но все равно долго еще запах стоял.
Вот так вот, сынок. Такая была история.»
Черкесский певец Али Хачак.
22 saat önce
