(SİZ ÇOK BÜYÜK HIRSIZLARSINIZ...!)

/HE VALLAH, HE BİLLAH!/

"" Birden kurtuldu bağlarından,
Yerden yedi kat arşa yükseldi aygır!
Ve yedi kat yerin dibine girdi kısrak,
Steplere, ormanlara, yaylaklara baktım,
Zindanları, sürgünleri, kürekleri dolaştım,
Ben böyle susamışlık görmedim...

Adam aşka geldi de,
Çırptı kanatlarını kürsünün tepesinde!
Uzun-uzun öttü çöplükte horoz ;
Torbalar, sandıklar, kilerler, mutfaklar, Depolar dolu dedi,
Karnını tuta-tuta dağıldı kalabalık!
Geçtim nisan yağmurlarından,
Temmuz güneşlerinden, zemherilerden,
Ben böyle yanılmıştık görmedim...

Gemiler geldi bu yandan,
Girdi cebine birilerinin!
Marşandizler öbür yandan,
Kamyonlar, kağnılar, katırlar,
Uçaklar yukarlardan, rapraplar alttan, Alkışlar alanlardan!
Gösterip demir dişlerini bayram-bayram Bankalar halka,
Savaşları, yangınları, salgınları,
Sürdüm de pazarlara,
Ben böyle kokuşmuşluk görmedim...

Kazıkları yontup-yontup,
Payandaladık kalabalık aptallığımızı...
Yükselişin kutlu olsun, ey daltaşak karanlık!
Özgürlük güzel şeydir,
Herkes yalasın yekdiğerini!
Donansın duvarlar bayraklarla,
Alanlar heykellerle...
Sirkleri, hayvanlar bahçelerini, parkları, Çektim de gözüme,
Ben böyle çürümüşlük görmedim...

Ulan ben senin ananı, avradını,
Irzını, nikâhını, takım taklavatını,
Soyunu-sopunu, sülâleni,
Ben şimdi senin ulan,
Yâni ben şimdi senin nereni, Allayıp-pullayayım, a salamura?

Nereni dişleyeyim, nereni pışpışlayayım, Ben şimdi senin, a saraka?
En mundar ırmakları,
En solucan karanlıkları çizdim de, Çirkinliklere,
Ben böyle yıkılmışlık görmedim...

Babah-babah...
He vallah...
He billah...

(Hasan Hüseyin Korkmazgil)