Kurt kocayınca diye başlayan söze lanet gelsin..Üç gündür düşünüyorum,Sazak köyünde,12 eylül sonrası ilk şehitler anma gününü kutladığımız yılı hatırlayamadım.Benim eksikliğim olduğınu biliyorum.Rahmetli başbuğumuz,yeni tahliye olmuş.Ne arayanı,ne soranı var.Para pul nerdee..Parası pulu
olmayan,birkaç çulsuz ülkücü debelenip duruyoruz.Otobüsler tutulacak,kumanya yapılacak.Pankartlar yazılacak.Yerlere halılar,kilimler serilecek..Çankaya tur var,Ankarada Mustafa isimli bir arkadaşımız,ıkıla sıkıla rica ediyorum,
mazot bizden diye..Sağolsun,ne demek reisim bizden olsun hepsi,kaç otobüs diye sprduğunda,boğazım dğümlendi,gözlerim doldu.Sahi Mustafa ondan sonra ne oldu,ben yetişemedim.Kaçaksan,
bu işleride,kaptı kaçtı gibi yapmak zorundasın..
Sonrası malüm.
Yakalanırsın,
takvim ve hayatın sıfırlanıp,yeniden başlar.Neyse,yarım yamalak,otbüsler ve özel arabalarla Sazak köyüne,rahmetli Bakanımızın kabrine varıyoruz.Gün Sazağın oğlu başbuğun yanına geliyor.Kerbela gibi,su yok,gölge yok..Hava yanıyor.Başbuğ S.Servet SAZAK'a burada abdest alınıp,namaz kılınacak bir yer yapılmasını rica ediyor.Hersene binlerce insanın geleceğini anlatıyor başbuğ.Süleyman bey başıyla evet diyor.Bizde su aramak için,kekik kokuları arasında,araziye dağılıyoruz.Kayalıklar arasında,mağaramsı bir yerde sızan suyu bulup,ibriği doldurup,abdestleri alıp,başbuğun yanına koşuyoruz.Ses düzeni falan yok,dikenlerin üzerine çöküp,namazlar kılınıp,kuranlar okunuyor.Dualar edilip,yorgun,yoksun,ama bir okadarda,zafer kazanmış askerlerin sarhoşluğuyle,pert vaziyetde otobüslerimize biniyoruz,marşlar söyleyerek,Ankaraya geliyoruz.Bir sonraki sene,açık alana kilimler daha sıkça serilmiş,mezarlığa su getirilmiş ancak,başbuğun hayali,külliyeden eser yok.Yıllar sonra,demir direkler ve üstü sacla kapatılan bir alanımız oluyor,yetersizde olsa,hiç yoktan iyidir diyoruz.Başbuğ ölüyor,birkaç kere daha gidiliyor Sazak köyüne.Sonrası malüm,Kızılcahamamda bit yer icat edip,tıpkı Erciyes gibi,
gelenekleşmiş tüm gün gecelerimizi,birbir yok etti.Şehitleri anma,Ergenekon gecemiz,zafer gecemiz,İstiklal marşı ve Akifi anma geceleri v.s v.s..Binbir zorlukla var edilen,parti,ocak,dergi,teşkilat,şölen ve anma günleri,içinde zerre emeği geçmemiş adamların eline geçince ve,önce değersizleştirip,hareketin hafızasından siliniyor.Harekete yeni bir tarif ve tarih yarattığını sanıyor aklınca.Hele bir durun.Daha biz ölmedik.
Bizler onbinleriz..Tanrı Türkü Korusun..
olmayan,birkaç çulsuz ülkücü debelenip duruyoruz.Otobüsler tutulacak,kumanya yapılacak.Pankartlar yazılacak.Yerlere halılar,kilimler serilecek..Çankaya tur var,Ankarada Mustafa isimli bir arkadaşımız,ıkıla sıkıla rica ediyorum,
mazot bizden diye..Sağolsun,ne demek reisim bizden olsun hepsi,kaç otobüs diye sprduğunda,boğazım dğümlendi,gözlerim doldu.Sahi Mustafa ondan sonra ne oldu,ben yetişemedim.Kaçaksan,
bu işleride,kaptı kaçtı gibi yapmak zorundasın..
Sonrası malüm.
Yakalanırsın,
takvim ve hayatın sıfırlanıp,yeniden başlar.Neyse,yarım yamalak,otbüsler ve özel arabalarla Sazak köyüne,rahmetli Bakanımızın kabrine varıyoruz.Gün Sazağın oğlu başbuğun yanına geliyor.Kerbela gibi,su yok,gölge yok..Hava yanıyor.Başbuğ S.Servet SAZAK'a burada abdest alınıp,namaz kılınacak bir yer yapılmasını rica ediyor.Hersene binlerce insanın geleceğini anlatıyor başbuğ.Süleyman bey başıyla evet diyor.Bizde su aramak için,kekik kokuları arasında,araziye dağılıyoruz.Kayalıklar arasında,mağaramsı bir yerde sızan suyu bulup,ibriği doldurup,abdestleri alıp,başbuğun yanına koşuyoruz.Ses düzeni falan yok,dikenlerin üzerine çöküp,namazlar kılınıp,kuranlar okunuyor.Dualar edilip,yorgun,yoksun,ama bir okadarda,zafer kazanmış askerlerin sarhoşluğuyle,pert vaziyetde otobüslerimize biniyoruz,marşlar söyleyerek,Ankaraya geliyoruz.Bir sonraki sene,açık alana kilimler daha sıkça serilmiş,mezarlığa su getirilmiş ancak,başbuğun hayali,külliyeden eser yok.Yıllar sonra,demir direkler ve üstü sacla kapatılan bir alanımız oluyor,yetersizde olsa,hiç yoktan iyidir diyoruz.Başbuğ ölüyor,birkaç kere daha gidiliyor Sazak köyüne.Sonrası malüm,Kızılcahamamda bit yer icat edip,tıpkı Erciyes gibi,
gelenekleşmiş tüm gün gecelerimizi,birbir yok etti.Şehitleri anma,Ergenekon gecemiz,zafer gecemiz,İstiklal marşı ve Akifi anma geceleri v.s v.s..Binbir zorlukla var edilen,parti,ocak,dergi,teşkilat,şölen ve anma günleri,içinde zerre emeği geçmemiş adamların eline geçince ve,önce değersizleştirip,hareketin hafızasından siliniyor.Harekete yeni bir tarif ve tarih yarattığını sanıyor aklınca.Hele bir durun.Daha biz ölmedik.
Bizler onbinleriz..Tanrı Türkü Korusun..
7 gün önce
